خوشبختی در یک کلام

دوست و پول
دوستی دارم به نام ‌”جیم‌“. او تمام عمر خود را سخت کار کرده و حالا حسابی پول‌دار است. ‌”جیم‌“ زندگی خوبی دارد، زیاد مسافرت می‌رود، از غذاهای خوشمزه لذت می‌برد و به دوستانش زیاد مهمانی می‌دهد. او سهل‌گیر و خیلی دست و دل‌باز است. به تازگی ‌”جیم‌“ در مورد یکی از دوستانش به نام ‌”تد‌“ که خیلی موفق نبوده، صحبت می‌کرد. او می‌گفت: من ‌”تد‌“ را دوست دارم.
او خیلی به خانهٔ ما می‌آید و با هم به مسافرت می‌رویم. من صدها نوع غذا از رستوران‌های مختلف برایش خریده‌ام، اما می‌دانی چه چیزی مرا ناراحت می‌کند؟ او حتی ده سال یک بار هم مرا مهمان نمی‌کند، حتی با یک همبرگر یا یک قهوهٔ ناچیز‌“!

می‌دانید یعنی چه؟ یعنی افراد پول‌دار هم حساب‌گر هستند. حتی افراد سخاوتمند هم، چنین مواردی را دارند. فقط مسئلهٔ پول در میان نیست، مهم رفتار است. مهم قدردانی کردن یا نکردن است.
‌”تد‌“ فکر می‌کند: ‌”جیم‌“ پول‌دار است. وقتی که یکی از ما دو نفر باید صورت‌حساب رستوران را پرداخت کند، طبیعی است که او ‌”جیم‌“ است.
‌”جیم‌“ تابه‌حال شکایتی نکرده، ولی صبرش لبریز شده و به احتمال زیاد، یکی از همین روزهاست که ‌”تد‌“ یک دوست خوب را از دست بدهد. تازه آن موقع است که به‌خودش می‌آید و از خودش می‌پرسد: ‌”چه طور شده‌“؟
به طور حتم، شما هم می‌دانید بین دوستانتان کدامشان اول دست به جیب می‌شوند و کدام یک، موقع پرداخت صورت‌حساب به روی خودش نمی‌آورد! البته دوستان شما هم، حساب شما را دارند!
▪ در یک کلام
اگر دوستتان پول‌دارتر از شماست و شما فقط یک دلار برای خرج کردن دارید، اشکالی ندارد، همان یک دلار را برایش خرج کنید.

منبع:
”خوشبختی در یک کلام“، مؤلف: ”آندره متیوس“، ترجمهٔ: ”دکتر علیرضا واعظ شوشتری“ و ”دکتر محمدرضا قرائتی“